Blog

Bal'ın Hikayesi

Bal, bal arılarının çiçeklerin nektarlarını, bitkilerin veya bu bitkiler üzerinde yaşayan bazı böceklerin salgılarını toplayıp vücutlarında bir takım yapısal değişikliklere uğratarak çeşitli enzimlerle beraber kovandaki altıgen petek gözlerine depolayıp sonrasında da fazla nemini de uçurarak hazırladıkları; basit şekerler, bazı karbonhidratlar, polen taneleri ile bazı vitaminlerin, minerallerin, enzimlerin bulunduğu mucizevi bir gıda maddesidir.

Cilalı Taş devrinde yapılan duvar resimlerinde görülen arılar ve arıların topladığı balları tüketen insanlardan anlaşıldığı üzere bu mucizevi gıda  çok uzun süredir insanlığın beslenmesinde rol oynamaktadır.  Yani balın insanoğlu  ile tanışması binlerce yıl öncesine dayanmaktadır.  Mısır’da piramitlerde 3000 yıldır beklediği tahmin edilen bal bulunmuştur. 

Arılar tarafından toplanan nektar (bal özü), arının midesinde yapısal değişime uğrayarak daha sonra kullanılmak üzere petek gözlerine doldurulmaktadır. Bitkinin çeşidine bağlı olarak değişen oranlarda nem içeren bu nektarın petek gözlerine doldurulduktan sonra arılar tarafından üzerinde kanat çırparak nem oranı düşürülür ve petek gözlerinin üzeri sırlanır.

Sadece dişi arılar bal üretebilir. Erkek arılar sadece üreme işlevini yerine getirir. Yani yediğimiz balların tamamı dişi arıların emeğiyle oluşur. Çiçeklerden aldıkları içerikleri enzimleriyle harmanlayan ve peteklere saklayan arılara, işçi arılar diyoruz.

Bir işçi arı, yaşam döngüsü boyunca birçok farklı görevi yerine getirirken nektarları da yorulmadan toplayarak kovana getirir. Kısacık ömrünü tamamen buna adar. 1 gram bal üretmek için çiçekleri yaklaşık 170.000 kez ziyaret eder. Bir arının ömrü boyunca topladığı bal miktarı, bir çay kaşığının 1/10’u kadardır. Bu bilgi bize balın ne büyük bir emekle üretildiğini anlatmaktadır. 

Türk Gıda Kodeksi 2000/39 sayılı Bal Tebliği’ne göre; balın nem miktarı %20'den, asitlik miktarı 40 meg/kg'dan fazla olmamalıdır. Diastaz sayısı 8'den az , hidroksimetilfurfurol (HMF) miktarı 40 mg/kg'dan fazla olmamalıdır.